ए पुरुष ! तिमी साँच्चै पुरुष हौ नि ?

-राजु झल्लु प्रसाद

मैले जित्दा पनि
मेरो हुन नसक्ने यो युग,
तिम्ले हार्दा पनि तिम्रै हुने गर्छ !

तिमी रामलाई तेरो मान्छे भन्छौ
म रावणलाई मेरो मान्छे भन्छु !
म नाङ्गिए, नामुद बेश्या बन्छु !
तिमी नाङ्गिए बहादुर योद्धा बन्छौ !

तिमी,
मेरो साथ नभए यो समाजमा,
म,
बेश्या बन्छु,
रन्डी बन्छु,
बोक्सी बन्छु,
तर तिमी, 
तिमी जहिले उहीँ, 
तिम्लाई कहिल्यै मलाई जसरी हेरिन्न !
तिम्लाई हेर्ने समजाको ऐना कहिल्यै फेरिन्न !

अझै बरु,
तिम्रै नामको थाक्रोमा
लहरिरहन्छ कहिले लोग्ने त,
कहिले बाउ,
कहिले छोरा त,
कहिले नाति !
न भाचिन्छ त्यो थाक्रो, न लड्छौ नै तिमी !
लाचार म, त्यो थाक्रो लड्ने आशैआशामा तिमीजस्तै तिमी फलाउन निरन्तर लागिरहेछु !

तिम्रा लात र चुल्ठा जगटाइएको कपाल,
तिम्रा लठ्ठी र निला डोबले भरिएको शरीर,
फेरि एकचोटि,
दिनहुँ 
तिम्रै लागि तिम्रो ओछ्यान तताउन लाचार बनाउने तिमी !

ए पुरुष ! तिमी साच्चै पुरुष हो नि ?

खै कस्तो प्रेम गर्छौ ए पुरुष तिमी मसँग ?
मलाई त तिम्रो पुरुष शरीरमा शंन्का छ !
तिम्रो मुखको दारीजुंगामा शंन्का छ ! 
मर्द भएर नामर्द हर्कत मच्चाउने, त्यो तिम्रो मगजमा शंन्का छ ?

तिमी किन फलानोको लोग्ने/छोरा/बाउ भनेर चिनिदैनौ? 
जब म फलानेको बुढी/छोरी/आमा भनेर चिनिनु पर्छ ?
तिम्लाइ मेरो कुमारित्व, नारिअधिकार, 
सगसगै मेरो चिना लुट्ने हक कसले दियो ?

ए पुरुष भन्देउ त आज ?
के साच्चै तिमी एक पुरुष नै हो नि ??

भो छाड, म तिम्रो जवाफ सुन्दिन !
बरु मेरो जवाफ सुन यता !
आउ,
ए पुरुष आउ !

मलाई लङ्गडो बनाउने यो तिम्रो समाजलाई,
म,
नारीवादको भाचिएको बैशाखी उपहार दिन चाहान्छु, 
आउ ,
ए पुरुष आउ !

तिमी रगतको नातालाई डोरी बनाएर
मलाई सधै विवशताको हाँगोमा कति झुन्डाउछौ ?
तिमी मेरा स्वतन्त्रताहरुलाई तिम्रै मुठ्ठीमा कत्ती कैद गरेर राख्छौ ?

यदि तिम्रो र मेरो नाता,
मात्रै मात्रै सम्भोगको हो भने
मनको हुँदै होइन भने,
विश्वास/भरोसा/ र साथको हुँदै हैन भने,
आउ,
म मेरो गर्भमा तिम्रै रगतको एउटा शिशु राखिदिन्छु !
र जन्माइदिन्छु,
तिमि जस्त, एउटा सानो तिम्रै अवतारी पुरुष !

यो समाज तिम्रो हो,
यो युग तिम्रो हो,
मच्चाउ तिमी तिम्रो साम्राज्यमा 
तिम्रो पुरुषत्वको,
एक नामर्द आतंकवाद !!